بهنام صفوی – ناموس

متن ترانه بهنام صفوی – ناموس

با هر سرفه دلم آتیش میگیره با لبخند یه بچه خوب میشم منه بی کس فقط سالی دو سه روز برای بعضیا محبوب میشم یه عالم یادگاری دارم از جنگ دو تا ترکش امونم رو بریده دلم میسوزه واسه اون دلی که بهاری تویه تقویمش ندیده آی ندیه نگاه یه غریبه یه شب کابوسه من شد میونه کفر و ایمان یه جنگه تن به تن شد نتونستم بخوابم نتونستم بخندم نشد چشمامو راحت رو این بلوا ببندم کی میدونه که من چی کشیدم کسی درد منو باور نداره همه میگن دلش دریاست اما دله من غرقه موجه انفجاره من از دریا همیشه موج دیدم به کی باید بگم از حالو روزم یه عمره سرنوشتم سوز و سازه همیشه ساختم تا که بسوزم تا که بسوزم نگاه یه غریبه یه شب کابوسه من شد میونه کفر و ایمان یه جنگه تن به تن شد نتونستم بخوابم نتونستم بخندم نشد چشمامو راحت رو این بلوا ببندم میپیچه تو سرم رعد مسلسل تنم تزئین شده با زخمو تاول پر از حرفم ولی حرفی ندارم شاید تقدیرم این بوده از اول یه با غیرت نمیتونه ببینه تنه ناموسشو میپاشن از هم هنوزم با همین پاهای خسته سر ناموس دنیا رو حریفم , سر ناموس دنیا رو حریفم